కామించాలేనింక ఎ కన్నేనిక నేను, కరిగిపోయే నా తృష్ణ నీ కౌగిల్లలోన
మొహించాలేనింక మాయనేరిగితి నేను మాసిపోయే నాలోని మొహమంతా,
పడతి నేర్పిన పాఠమిది, ప్రగతికై కట్టిన వారధి,
పయనమైనది నా మది, ప్రక్రుతెరుగానిదీ విధి!
ఆశలకు ఇక చావు ఆశయాలకు జన్మ నాకు ఇచ్చిన దానవమ్మ నువ్వు!
అలుపు చెరిపిన ఓదార్పు, ఆగిపోయను నిట్టూర్పు,
కదలసాగిన కాలము తీర్పు, నా కావ్య కన్య కోరినదీ మార్పు!
అనంతమంతా అల్పమైనది ఇంకా చూపు కలిపాక నాతో నెలవంక!
చైతన్యమోసగిన చేక్షువులు చూశాక, భ్రమ లోన బ్రతకలేనింక బ్రహ్మ సాక్షాత్కారం జరిగినక!
No comments:
Post a Comment